auto...i Szymborska :)

(...autoportret w szybie auta)

Spojrzał, dodał mi urody,

a ja wzięłam ją jak swoją.

Szczęśliwa, połknęłam gwiazdę.

Pozwoliłam się wymyślić

na  podobieństwo odbicia

w jego oczach. Tańczę, tańczę

w zatrzęsieniu nagłych skrzydeł.

Stół jest stołem, wino winem

w kieliszku co jest kieliszkiem

i stoi stojąc na stole.

 A ja jestem urojona,

urojona nie do wiary, urojona aż do krwi.

Mówię mu, co chce: o mrówkach

umierajacych z miłości

pod gwiazdozbiorem dmuchawca.

Przysięgam, że biała róża,

pokropiona winem, śpiewa.

Śmieję się, przechylam głowę

ostrożnie, jakbym sprawdzała 

wynalazek. Tańczę, tańczę

w zdumionej skórze, w objęciu,

które mnie stwarza.

Ewa z żebra, Venus z piany,

Minerwa z głowy Jowisza

były bardziej rzeczywiste.

Kiedy on nie patrzy na mnie,

szukam swojego odbicia

na ścianie. I widzę tylko

gwóźdź z którego zdjęto obraz.

Wisława Szymborska

* Przy winie *

Kącik poezji po długiej przerwie w załączniku:)
 Myślałam, że znam wszystkie wiersze pani Wisławy niesamowitej,
 a tu taka perełka...
PS zeszłoroczny autoportret TU;)